Ženska glava
Jedna od istorijski najvažnijih slika kada je u pitanju Pablo Pikaso, iako relativno mala (59x50cm), smatra se verovatno najpoželjnijom u privatnim kolekcijama. Jednostavno, nema kolekcionara koji ne bi voleo da je priključi svom blagu. Nastala je 1909. godine, u prvoj godini pravog kubizma, a pripadala je zbirci Eriha Šlomovića. Priča o njoj veoma je zanimljiva. U 20-oj godini, Šlomović, mladi ljubitelj umetnosti, pozajmio je novac i otputovao u Pariz da upozna najpoznatijeg kolekcionara tog doba – Ambroaza Volara. Volaru se dopao entuzijazam ovog mladića pa ga je zaposlio kao ličnog sekretara. Nekoliko godina pre smrti u saobraćajnoj nesreći, Volar je Šlomoviću poklonio zbirku od 600 umetničkih dela, sa kojima se ovaj, pred sam početak Drugog svetskog rada, vratio u Beograd (sa 2/3 tog blaga, ostatak je sklonio u sef nepoznate banke). Kada je počeo rat, porodica Šlomović otišla je u selo Bačine i zbirku su zazidali između zidova kuće u kojoj su se krili. U jesen, 1943. godine Nemci su ih otkrili i streljali su sve muškarce. Nakon oslobođenja Beograda, Ruža, snaja, jedina je preživela i spasila je zbirku vrativši se u selo kako bi srušila zidove na kući. Većinu tih dela poklonila je Narodnom muzeju, zamolivši tadašnjeg kustosa da ih zauvek čuva. Među njima se nalazi i Ženska glava, čija bi početna cena, po proceni stručnjaka, iznosila više od 20 miliona evra.
